ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﺳﯿﺪ ﺟﻤﺎﻝﺍﻟﺪﯾﻦ ﺩﯾﻦﭘﺮﻭﺭ، ﺭﺋﯿﺲ ﺑﻨﯿﺎﺩ ﺑﯿﻦﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﻧﻬﺞﺍﻟﺒﻼﻏﻪ ﺩﺭ ﮔﻔﺖﻭﮔﻮ ﺑﺎ ﺧﺒﺮﮔﺰﺍﺭﯼ ﺑﯿﻦﺍﻟﻤﻠﯽ ﻗﺮﺁﻥ(ایکنا) در خصوص سیره امام حسن عسکری(ع) در هدایت افراد گمراه یا افرادی که در دین دچار اشکال شدهاند، گفت: در دوران بنیعباس ائمه ما در خفقان و حصر شدید زندگی میکردند و خلفای بنیعباس به دلیل هراسشان از ائمه آنها را در حبس نگه داشته بودند، عنوان عسکری نیز به دلیل زندگی در پادگان نظامی به ایشان داده شده است.
وی ادامه داد: علیرغم تمام این حصرها امام(ع) از دو روش وظایف هدایت و امامت خود را انجام میدادند یکی از طریق روش علمی که مباعث علمی و اعتقادی را مطرح و به سؤالهای مردم پاسخ میگفتند و دیگری از طریق سیره عملی در رفتار.
تأثیر اجتماعی عبادت فردی
ﺭﺋﯿﺲ ﺑﻨﯿﺎﺩ ﺑﯿﻦﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﻧﻬﺞﺍﻟﺒﻼﻏﻪ با تأکید بر اینکه عبادت فقط ارتباط یک فرد با خالق نیست بلکه نحوه عبادت ائمه(ع) نیز در اطرافیانشان تأثیر گذاشته و جنبه تربیتی دارد، گفت: برخورد و روش امام حسن عسکری(ع) با مخالفان و زندانبانانشان طوری بوده است که حتی نحوه عبادت و توجه ایشان به خدا موجب ارشاد آنها میشده است.
نشان دادن نور به افراد گمراه
وی تصریح کرد: رسالت امام هدایت است، هدایت همه انسانها. انسانهایی که در بدترین شرایط زندگی از نظر گناه قرار دارند هم اگر چراغ روشن و نور هدایتگری ببینند احتمال بازگشتشان به سوی خداوند وجود دارند و قسمتی از وظایف و تلاش امام حسن عسکری(ع) نشان دادان همین نور به افراد گمراه بوده است.
آیتالله دینپرور در بیان میزان تأثیرگذاری نحوه عبادت امام حسن عسکری(ع) بر افراد گمراه جامعه، اظهار کرد: عدهای از کارگزاران بنیعباس از خلیفه درخواست میکنند که در زندان بر امام حسن عسکری(ع) سخت بگیرند که او پاسخ میدهد من دو نفر از قسیالقلبترین افراد را زندانبان او کردم و این دو نفر اکنون اهل نماز و روزه شدهاند در حالی که حتی با امام(ع) حرف هم نزده بودند و فقط شاهد اعمال ایشان در زندان بودهاند.
با اعمالمان نمودار حقیقت مذهب، ایمان و خداپرستی باشیم
وی در خصوص نحوه الگوبرداری از این سیره در عصر حاضر، اظهار کرد: اکنون نیز همه مسلمانان دو وظیفه دارند یکی در برابر خودشان که انجام وظایف مسلمانی است و دیگری معرفی اسلام از طریق اعمالشان است. ما باید با اعمالمان نمودار حقیقت مذهب، ایمان و خداپرستی باشیم.
ﺭﺋﯿﺲ ﺑﻨﯿﺎﺩ ﺑﯿﻦﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﻧﻬﺞﺍﻟﺒﻼﻏﻪ تصریح کرد: افراد گمراه یا بیتوجه به دین باید تحت تأثیر اعمال، گفتار و برخورد ما قرار بگیرند؛ برخورد خوب از نظر علمی و اخلاقی که مطابق با سیره و روش ائمه است.