شکارسری عنوان کرد:
تأثیرپذیری شهریار از حافظ/ردپای سبک عراقی در اشعارش
گروه ادب: یک شاعر و منتقد ادبی به تأثیرپذیری شهریار از حافظ اشاره کرد و گفت: ردپای سبک عراقی و سعدی‌گرایی را می‌توان در شعر این شاعر دید.
حمیدرضا شکارسری، از شاعران کشورمان در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره جایگاه شهریار در شعر و ادبیات فارسی گفت: شعر شهریار را می‌توان لولای اتصال شعر سنتی و نو دانست. که ذاتش کهن و سنتی است، اما تمایلاتی به دایره واژگانی زندگی و ترکیب‌سازی نزدیک به مکالمات فارسی معاصر دارد که در زمان خود نوعی نوآوری را نشان می‌دهد که غزل را لباس نو بپوشاند و به معیارهای شعر امروز نزدیک کند، از این نظر می‌توان گفت شعر شاعرانی چون شهریار فضای نوتری نسبت به امیری فیروزکوهی و رهی معیری دارد.
وی شعر شهریار را حرکتی برای آغاز نوگرایی دانست و افزود: کلیات همان غزل سنتی است اما نیمایی‌سرایی نیز در شعرهای شهریار دیده می‌شود که در قالبی نو به سرودن پرداخته است و این نشان می‌دهد که از انجماد و تعصبی که بسیاری از شاعران در دهه‌های گذشته دچار آن بودند، شهریار آن را ندارد و این را چه در سرودن نیمایی و چه در نوآوری‌ها می‌توان دید. از این رو شهریار می‌تواند یک حلقه واسط میان غزل سنتی و غزل نو باشد، البته با تمایل بیشتر به شعر سنتی.
شکارسری در ادامه در پاسخ به این سؤال که روز شعر و ادب فارسی با سالروز درگذشت شهریار مقارن شده است، بیان کرد: چندان این وجه تسمیه را متوجه نمی‌شوم و این سؤال مطرح است که چرا حافظ یا مولانا در این انتخاب دیده نشدند، البته پاسخ‌هایی دارد اما چندان قابل تکیه و قانع‌کننده نیست و به نظر می‌رسد کاری تصادفی انجام شده است، که می‌توانست انتخاب دیگر باشد. اگر به احترام نام شاعر و شعر این گزینش را انجام می‌دهیم، باید بهترین اسم از میان اسامی باشد که جریان‌ها و نحله‌های مختلف شعری بر روی آن توافق نظر داشته باشند. در هر صورت اختصاص یک روز در تقویم به شعر و ادب فارسی حتی اگر وجه تسمیه آن مورد توافق همه نباشد، نعمت است.
وی در ادامه عنوان کرد: ادبایی که با نوع ادبی داستان و رمان کار می‌کنند آنها هم ممکن است سهم خود را از ادبیات بخواهند و در آن صورت هیچ دفاعی در این زمینه نخواهیم داشت، به هر حال به نظر می‌رسد ذات کار خوب است، اما اجرای آن چندان خوب نیست.
ردپای سبک عراقی در شعرهای شهریار
این شاعر در ادامه به تأثیرگذاری شهریار و اشعارش در شعر و ادبیات فارسی گفت: شهریار در جریانی از شعر معاصر ما تأثیرگذار بوده و جزء موجی از آن جریان است که اثر مثبت خود را گذاشته است، از سوی دیگر این شاعر از سوی عموم جامعه قابل پذیرش بوده و متن و محتوای شعر آنها نیز کاملاً قابل تأیید است.
شکارسری با اشاره به تأثیرپذیری شهریار از حافظ ادامه داد: شهریار در شعرش عنوان می‌کند که از حافظ تأثیر پذیرفته و عشق خود را به این شاعر بزرگ نشان می‌دهد اما در سبک شعرسرایی بیش از سبک عراقی بهره گرفته است و نشانه‌هایی از سعدی‌گرایی را می‌توان در شعرهایش دید.
وی شعر شهریار را حرکتی برای آغاز نوگرایی دانست و افزود: کلیات همان غزل سنتی است اما نیمایی‌سرایی نیز در شعرهای شهریار دیده می‌شود که در قالبی نو به سرودن پرداخته است و این نشان می‌دهد که از انجماد و تعصبی که بسیاری از شاعران در دهه‌های گذشته دچار آن بودند، شهریار آن را ندارد و این را چه در سرودن نیمایی و چه در نوآوری‌ها می‌توان دید. از این رو شهریار می‌تواند یک حلقه واسط میان غزل سنتی و غزل نو باشد، البته با تمایل بیشتر به شعر سنتی.
شکارسری در ادامه در پاسخ به این سؤال که روز شعر و ادب فارسی با سالروز درگذشت شهریار مقارن شده است، بیان کرد: چندان این وجه تسمیه را متوجه نمی‌شوم و این سؤال مطرح است که چرا حافظ یا مولانا در این انتخاب دیده نشدند، البته پاسخ‌هایی دارد اما چندان قابل تکیه و قانع‌کننده نیست و به نظر می‌رسد کاری تصادفی انجام شده است، که می‌توانست انتخاب دیگر باشد. اگر به احترام نام شاعر و شعر این گزینش را انجام می‌دهیم، باید بهترین اسم از میان اسامی باشد که جریان‌ها و نحله‌های مختلف شعری بر روی آن توافق نظر داشته باشند. در هر صورت اختصاص یک روز در تقویم به شعر و ادب فارسی حتی اگر وجه تسمیه آن مورد توافق همه نباشد، نعمت است.
وی در ادامه عنوان کرد: ادبایی که با نوع ادبی داستان و رمان کار می‌کنند آنها هم ممکن است سهم خود را از ادبیات بخواهند و در آن صورت هیچ دفاعی در این زمینه نخواهیم داشت، به هر حال به نظر می‌رسد ذات کار خوب است، اما اجرای آن چندان خوب نیست.
ردپای سبک عراقی در شعرهای شهریار
این شاعر در ادامه به تأثیرگذاری شهریار و اشعارش در شعر و ادبیات فارسی گفت: شهریار در جریانی از شعر معاصر ما تأثیرگذار بوده و جزء موجی از آن جریان است که اثر مثبت خود را گذاشته است، از سوی دیگر این شاعر از سوی عموم جامعه قابل پذیرش بوده و متن و محتوای شعر آنها نیز کاملاً قابل تأیید است.
شکارسری با اشاره به تأثیرپذیری شهریار از حافظ ادامه داد: شهریار در شعرش عنوان می‌کند که از حافظ تأثیر پذیرفته و عشق خود را به این شاعر بزرگ نشان می‌دهد اما در سبک شعرسرایی بیش از سبک عراقی بهره گرفته است و نشانه‌هایی از سعدی‌گرایی را می‌توان در شعرهایش دید.
