محمد طنطاوی: آرزوی پدرم تلاوت در مسجدالاقصی بود

به گزارش ایکنا ؛ محمد طنطاوی، شیخ عبدالوهاب محمد طنطاوی از قاریان مشهور مصر و داور مسابقات بین‌المللی قرآن کریم مصر بود که در سال 1947 میلادی در روستای «نسیمیه» از توابع استان «دقهلیه» مصر به دنیا آمد و قبل از 10 سالگی با تشویق پدرش موفق به حفظ کل قرآن کریم شد. شیخ طنطاوی پس از پایان تحصیلات ابتدایی‌، برای یاد گرفتن علوم دینی به آموزشگاه دینی در شهر «منصوره» رفت تا بعدها در شمار استادان الأزهر در آید.

شیخ صلحی محمود به عنوان استاد طنطاوی به وی تلاوت قرآن آموزش داد و این قاری برجسته جهان اسلام را در روستای محل اقامتش با فنون قرائت آشنا کرد.

مرحوم طنطاوی علاوه بر تلاوت قرآن با صوت خوش، حافظ قرآن بود و این دو صفت نیک سبب شهرت او شد، به همین دلیل طرفداران زیادی پیدا کرد که دوستدار صوت زیبا و دلنشین استاد بودند.

 وی پس از گذراندن دوران سربازی به عنوان واعظ در اداره اوقاف دقهلیه منسوب شد و در عین حال نیز به قرائت قرآن می‌پرداخت. پس از مدتی با توجه به امتیازات علمی و قرآنی‌ که داشت، به درجه واعظ نخست استان دقهلیه ارتقا یافت و 10 سال (از 1975 تا 1985) را به کار تبلیغ پرداخت.

سرانجام طنطاوی تصمیم گرفت که از این مسئولیت استعفا دهد و تمام وقت خود را صرف تلاوت قرآن کریم کند و به ابراز احساسات عاشقان و دوستداران صدا و فن تلاوت خود در شهرها و روستاهای مصر پاسخ دهد.

این قاری مصر به دلیل صدای زیبا و دلنشینی که داشت به «کروان الدقهلیه»(بلبل دقهلیه) معروف بود و عاشقان و دوستداران زیادی در کشورهای مختلف جهان و استان‌های مصر داشت.

مرحوم طنطاوی در کنار تبلیغ و موعظه، قرائت قرآن را هم انجام می‌داد و 50 سال را در این کار سپری کرد. تا این که سرانجام چهارم مردادماه سال گذشته در منزلش بر اثر بیماری، دار فانی را وداع گفت.

در همین راستا، پایگاه خبری «فیتو»، در آستانه نزدیک به یک سال از درگذشت این قاری نامدار مصری، گفت‌وگویی با سید محمد طنطاوی، فرزند این قاری برجسته مصری انجام داده که متن این گفت‌وگو از نظرتان می‌گذرد.

وی درباره زندگی قرآنی پدرش تصریح کرد: مرحوم پدرم نصف قرن یعنی 50 سال تمام را در خدمت قرآن و تلات آیات آن سپری کرد. او در روستا‌ها و شهرهای مختلف مصر طرفداران زیادی داشت و حتی پس از وفاتش نیز مردم همچنان به او ارادت دارند و به زیارت مزارش می‌آیند. ما هم از آن‌ها استقبال می‌کنیم. آن‌ها از صوت زیبای مرحوم پدرم می‌گویند. بعضی از آن‌ها هم همیشه در سفرها به استان‌های مختلف مصر همراه پدرم بوده‌اند تا بتوانند صوت تلاوت او را مستقیم بشنوند.

آداب خاص مرحوم طنطاوی در تلاوت قرآن

وی افزود: پدرم در جلسات قرآن همیشه من را با خود می‌برد و من میزان ارادت مردم نسبت به او را می‌دیدم. پدرم برای قرائت قرآن، آداب خاصی را مراعات می‌کرد مثلا قبل از قرائت به آیات مراجعه می‌کرد و همیشه به ما یادآور می‌شد که «به آیات قرآن بسیار مراجعه کنیم و بسیار قرآن بخوانیم» و خودش نیز همیشه همین کار را انجام می‌داد تا آمادگی قرائت قرآن در محافل قرآنی را داشته باشد.

صوت و استعداد

سید محمد طنطاوی گفت: مرحوم پدرم، مقامات موسیقی برای تلاوت قرآن را در هیچ کلاس یا از استاد خاصی نیاموخته بود، بلکه در اثر تکرار و تمرین و گوش‌دادن‌های بسیار به تلاوت استادان بزرگ، آن‌ها را فراگرفته بود و همیشه به ما تأکید می‌کرد که استعداد و داشتن صوت دلنشین، مهم‌ترین مسائل در تلاوت قرآن هستند نه یادگیری مقامات موسیقی.

وی در ادامه گفت: پدرم تلاوت سوره کهف و آیات ابتدایی سوره مریم را خیلی دوست داشت. او معمولا سالی یک بار به مدت 15 تا 20 روز حج می‌رفت و به خودش استراحت می‌داد.

 آرزوی تلاوت

پسر مرحوم شیخ طنطاوی به آرزوی بزرگ پدرش اشاره کرد و گفت: پدرم آرزو داشت که فرصتی به دست آید تا بتواند در مسجدالأقصی، قرآن تلاوت کند، ولی هیچ‌ وقت این فرصت پیش نیامد. او می‌گفت: «دوست دارم حتی یک آیه در مسجد الأقصی قرائت کنم حتی اگر به بهای مرگم باشد». مرحوم پدرم برای قرائت قرآن به کشورهای مختلف از جمله ایران، آمریکا، ترکیه و کنیا سفر کرده است.

ادامه مسیر

 وی تصریح کرد: من و دو برادرم، احمد و محمود راه پدرمان را در قرائت قرآن ادامه داده‌ایم اما پدرم، صوت من را بیشتر دوست می‌داشت و به من می‌گفت: «این صوت طنطاوی است». پدرم چند ساعت پیش از وفاتش از من خواست تا برایش قرآن بخوانم، من هم سوره نور را تلاوت کردم. او احساس آسایش و راحتی کرد و به من گفت: «من به تو اعتماد دارم» و با این جمله‌اش انگار پرچم‌ قرائت قرآن را کمی پیش از وفاتش به من سپرد.

محمد طنطاوی گفت: وقتی پدرم به روستای محل تولدش می‌رفت گرایش خاصی به سادگی و نشستن روی زمین و قرائت قرآن داشت.

 الگوهای قرآنی

 وی درباره استادان پدرش تصریح کرد: شیخ مصطفی اسماعیل و شیخ کامل یوسف بهتیمی و شیخ راغب مصطفی غلوش، الگوهای پدرم در قرائت قرآن بودند.

انتهای پیام