آیات قرآن در رابطه با جریان‌های انقلابی در جامعه تبیین شود
گروه فعالیت‌های قرآنی- پژوهشگر حوزه قرآن و عترت گفت: در قرآن کریم آیات زیادی در خصوص جریان‌های انقلابی و عصرهای گوناگون بیان شده و بسیار لازم است که این آیات و جریان‌ها را برای بشریت تبیین و روشن‌سازی شود.
به گزارش ایکنا از یزد، حجت‌الاسلام والمسلمین محمود ابوالقاسمی، پژوهشگر حوزه قرآن و عترت 16 مردادماه در افتتاحیه سلسله نشست‌های اندیشه‌ورزی «والعصر» که با حضور اندیشمندان و فعالان فرهنگی استان یزد با هدف تبیین گام دوم انقلاب تشکیل شد اظهار کرد: در قرآن کریم آیات زیادی در خصوص جریان‌های انقلابی و عصرهای گوناگون بیان شده و بسیار لازم است که این آیات و جریان‌ها را برای بشریت تبیین و روشن سازی شود.
ابوالقاسمی با اشاره به سوره عصر و مفاهیمی که می‌توان در عصر امروز و جدید از آن استفاده کرد گفت: واژه عصر در کتاب لغت به فشار معنا شده و در آیات دیگری از قرآن داریم که«عَصْراً العنبَ أو الثوبَ»: انگور يا پيراهن شسته را فشار داد و آب آنرا گرفت خداوند در آیه 49 سوره مبارکه یوسف می‌فرماید: ثُمَّ يَأْتي مِنْ بَعْدِ ذلِکَ عامٌ فيهِ يُغاثُ النّاسُ وَ فيهِ يَعْصِرُونَ آنگاه پس از آن، سالي فرا مي‌رسد که به مردم در آن (سال) باران مي‌رسد و در آن آب ميوه ميگيرند. به بیان دیگر عصر هر روز، زمان تلاش بیشتر برای جمع بندی و پایان کارهای روزانه است و عصر اشاره به دوره‌ای دارد كه فشارها سبب غفلت زدایى و تلاش و ابتكار انسانها میشود.
وی ادامه داد: عصر به معنای دوران عصاره‌گیری است و لازم است شما محصول داشته باشید، علاوه بر این باید بهترین محصول را داشته باشید و علاوه بر آن باید محصولتان را عصاره بگیرید. هدایت به راه صحیح برای عصاره گیری یعنی همان مهدویت.
ابوالقاسمی افزود: طبق حدیث امام صادق (ع) عصر خروج حضرت مهدى (عج) و بر این اساس امام این زمان براي ما به عنوان امام عصر (عج) شناخته میشود.
این پژوهشگر قرآنی بیان کرد: طبق آیات و روایات در دسترس می‌توان برداشت کرد که خاسر یعنی زیانکار ولی خسران یعنی کسی که در موقعیت و شرایط زیان قرار دارد و به عنوان مثال می‌توان به این مصداق اشاره کرد که مردم فلسطین یک عمر در محاصره اردوگاه اسرای فلسطینی توسط غاصبین اسراییلی قرار دارند.
ابوالقاسمی ضمن اشاره به اینکه هنوز ما نمی‌توانیم معنای دقیق کلمه عصر را درک کنیم در خصوص آیات دوم و سوم سوره عصر گفت: إِلاَّ در ابتدای آیه یعنی کلاً همه انسان در زیانند مگر افراد بسیار معدودی. ما انسانها در طول مدت عمر خود چند نفر با این 4 ویژگی دیده‌اید. اگر (بسم الله) اول سوره را هم برداریم همه چیز برای عذاب انسان دراین سوره مهیا است و این ماجرا با سیرۀ خداوند انطباق ندارد و تا اینجا اطمینان داریم که هنوز معنای عصر را پیدا نکردیم و رمز ماجرای این سوره را در نوع نگاه به ﴿وَ الْعَصْرِ﴾ می‌دانیم.
وی ادامه داد: در اینجا دو نگاه برای واژه عصر داریم و نگاه اول به معنای امام عصر (عج) است چون سوره با بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ نشان میدهد که این سوره برای عذاب نیست و چون امام عصر عج وجود دارند؛ نگران نباشید. غصه نخورید ولو اینکه آدم‌‌‌ها همه در خسران هستند، ناجي وجود دارد. درست است که انسانها ایمان و عمل صالح و... ندارند و برای همین هلاک می‌شوند ولی چون امام عصرعج بیایند روال را عوض می‌‌کنند و صحنه تغییر می‌یابد، امام عصر(عج) دست مردم را می‌‌گیرند و از این وضعیت نجات می‌‌دهند؛ ﴿ إِلاَّ﴾ یعنی اینها هیچ وقت نمی‌‌توانند نجات پیدا کنند، مگر بوسیلۀ ﴿الْعَصْرِ﴾ و این همان مفهوم منجی میشود.
وی گفت: بنابراین نجات غریق توانمند وجود دارد و این افراد در حالت غرق شدن دیده می‌شوند؛ یعنی نگران نباشید نجات غریق دست‌‌شان را می‌‌گیرد و نجاتشان میدهد البته اگر نجات غریق نبود این خطر جدی بود و طبق آیه این خطر باعث هلاکت می‌‌شد. اما وقتی نجات غریق وجود دارد دیگر جای نگرانی نیست.
ابوالقاسمی گفت: نگاه دوم «واو» در و الْعَصْرِ یعنی قسم است، یعنی قسم به امام عصر(عج) که حتی این آدم‌‌‌ها را نیز کمک‌‌شان می‌‌کنم. عموم آدم‌‌‌ها نمی‌‌توانند اهل ایمان وعمل صالح... باشند، مگر با کمک امام عصر(عج). خدا قسم می‌‌خورد که دست انسانها را بوسیله امام عصر(عج) می‌‌گیرد و نجات میدهد؛ در نگاه دوم صرفاً موضوع امید دادن نیست بلکه صحبت از يقين داشتن به نجات است موضوع این نیست که انشاءالله دست انسانها گرفته شود بلکه حتماً دست گیری میشود. و در سوره گفته می شود ای انسان به ولی عصر (عج) قسم که دستت گرفته میشود. والْعَصْرِ در ابتدای سوره جواب همه اما و اگرها بود خداوند اول ماجرای خسران انسان را مطرح نکرده تا بعد از آن از امید صحبت کند.
انتهای پیام
