در طول تاریخ اسلام تمام مذاهب و گروههای اسلامی سعی بر استوارسازی عقاید و احکام خود بر مبنای احادیث منقول از پیامبر(ص) داشتهاند. در این میان علما و راویان مورد وثوق برخی مذاهب، به علت حب و بغضهای شخصی و پیروی از وساوس نفسانی، هر کجا که روایتی برای اثبات عقیده باطل خویش نیافتند، برای اعتبار بخشیدن به آن، دست به جعل روایت و اسناد یازیده و از بستن هیچ دروغی به حضرت ختمی مرتبت(ص) ابا نکردند. علامه میرحامد حسین هندی در کتاب «شوارقالنصوص» به بررسی برخی از این جعلیات پرداخته است.