به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه سمنان، حجتالاسلام «احمد رهدار»، عضو هيأت علمی مؤسسه آموزشی ـ پژوهشی امامخمينی(ره) با بيان اينكه در دين اسلام، مسيحيت و يهود، امامحسين(ع)، حضرت عيسی(ع) و ايوب نبی(ع) بهعنوان سه نماد متعالی و مقدس رنج شناخته شدهاند، گفت: در اسلام اين باور درونی است كه ياد رنج امام شهيد، كاركردهايی را در جامعه همچون انسجام، وفاق و تسكين آلام و مديريت خشم دارد.
وی پس از تبيين نماد رنج در اديان الهی ديگر و مقايسه آن با اين نماد در اسلام، اين سؤال را مطرح كرد كه آيا میتوان به قاعدهای كلی برای تمامی جوامع در همه ابعاد زمانی و مكانی دست يافت و نتايجی كه رنج متعالی و مقدس در اسلام بر جای گذاشته است را تعميم داد و راهی برای حل مشكل خشونت دنيای مدرن يافت؟ به عبارت ديگر سهم رنجهای ديروز در شكلگيری جامعه سياسی امروز چيست؟ و آيا رنجهای انتخابی مقدس، تنها برای جوامع دينی عامل نجات است؟
در ادامه وی به بررسی ياد رنج وجودی و نمونههای بارز آن در اديان الهی و انبيا پرداخت و گفت: ياد رنج وجودی دارای كاركردهای فرجام شناختی معطوف به آينده است و ياد رنج متعالی مرهمی است بر آلام فعلی ما و همچنين میتواند نسخهای در مديريت رنجهای آتی بشريت باشد.
حجتالاسلام رهدار افزود: امروز بازخوانی حوادث كربلا میتواند منجر به ارائه دستورالعملها و راهبردهايی برای جامعه شود كه از دردها و رنجها كه همچنان خط معاويه در تداوم تاريخی میتواند ايجاد نمايد، پيشگيری كند.