مقابله جهانی با بیگانه‌هراسی و اتحاد در مقابل ویروس کرونا
شیوع ویروس جدید کرونا علاوه بر مسائل پزشکی باعث شده که بحث‌ها و صحبت‌های زیادی در مورد نوع برخورد جوامع و دولت‌ها و لزوم حفظ همبستگی بین اقشار درگیر این بیماری به وجود بیاید.
به گزارش ایکنا، شاید کمتر بیماری‌ای مانند کرونا باعث شده که در کنار خطرات و رفتارهای گاه مخاطره‌آمیز از سوی افراد مبتلا به این بیماری و افراد سالم، مردم به همگرایی و اتحاد در قبال یک موضوع برسند.
در واقع می‌توان گفت علی‌رغم اینکه این بیماری باعث بروز ترس و وحشت زیادی بین جوامع درگیر و در معرض خطر شده، اما بسیاری از افراد تلاش می‌کنند که با آرام نگه داشتن اوضاع و تأکید بر لزوم اتحاد علیه این همه‌گیری بزرگ بر این بیماری غلبه کنند. با این همه مواردی از رفتارهای بیگانه‌هراسانه در کشورهای درگیر با این بیماری وجود داشته است. در ادامه به نمونه‌هایی از این رفتارها و واکنش‌ها اشاره می‌شود.
کانادا
کانادا یکی از کشورهایی است که اقلیت چینی‌تبار این کشور بیش از همه مورد هجمه قرار گرفت. این مسائل بیشتر در مواردی مانند توهین و جلوگیری از ورود چینی‌ها به برخی از مراکز و مناطق انجام شد. در واکنش به این اقدامات، جان توری(John Tory)، شهردار تورنتو، در اواخر ژانویه(دی ماه) وجود گزارش‌هایی مبنی بر افزایش بیگانه‌هراسی نسبت به کانادایی‌های چینی‌تبار را محکوم کرد.
برای مثال در 28 ژانویه(8 بهمن‌ماه) طوماری آنلاین تنظیم کرد و از مدارس خواست كه ورود دانش‌آموزان چینی را ممنوع كنند. هیئتی که نماینده 208 مدرسه در تورنتو است، این دادخواست را محکوم کرد و گفت که این امر نژادپرستی و تعصب نژادی را تحریک می‌کند.
این موضوع و موارد مشابه تا جایی پیش رفت که جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا، نژادپرستی علیه کانادایی‌های چینی‌تبار را در جریان جشنواره سال نوی چینی در تورنتو محکوم کرد.
استرالیا
استرالیا یکی از اولین کشورهایی بود که شاهد مشاهده موارد ابتلا به کرونا بود و رفتارهایی از قبیل جلوگیری از ورود چینی‌ها و حتی آسیایی‌تبارها به برخی از مراکز مشاهده شد. برای مثال در 26 ژانویه(6 بهمن) دو روزنامه بزرگ استرالیا عناوین تحریک‌آمیزی را منتشر کردند. تیتر روزنامه «هرالد سان» در ملبورن از کلمه شیوع پاندایی(pandamonium) استفاده کرد و روزنامه دیلی تلگراف سیدنی با تیتر «بچه‌های چینی در خانه» بمانند منتشر شد. از نتایج این عناوین طوماری با بیش از 51 امضا بود که خواستار عذرخواهی بودند. این دو روزنامه در نهایت مجبور به عذرخواهی شدند.
کشورهای آسیای شرقی
این نگاه اشتباه نه تنها در کشورهای غیر‌آسیایی بلکه در کشورهای آسیایی هم به چشم خورد. برای مثال در هنگ‌کنگ، نزدیکترین منطقه به چین، یک رستوران در منطقه هونگ هوم(Hung Hom) این کشور از ارائه خدمات به مشتریان سرزمین اصلی چین خودداری کرد. این رستوران در فیس‌بوک اعلام کرد: «ما می‌خواهیم زندگی طولانی‌تری داشته باشیم و از مشتریان محلی محافظت کنیم. لطفا ما را ببخشید.»
در ژاپن هشتگ #ChineseDontComeToJapan(چینی‌ها به ژاپن نیایند) در توئیتر پرطرفدار شد و گزارش‌هایی مبنی بر اخراج چینی‌ها از رستوران‌ها و مراکز خرید منتشر شد.
در مالزی دادخواستی مبنی بر ممنوعیت ورود شهروندان از چین به این کشور وصول شد که ادعا كرده بود ویروس جدید به دلیل نوع زندگی چینی‌ها در سراسر جهان شیوع یافته است. بنا بر گزارش‌ها، تعداد امضا‌کنندگان این طومار به 250 هزار نفر رسید.
در فیلیپین گروه‌های مختلف چینی‌تبارهای فیلیپینی هشدار داده‌اند که نژادپرستی علیه آنها پس از شیوع بیماری افزایش یافته و این وضعیت به جایی رسید که رودریگو دوترته، رئیس‌جمهور این کشور از مردم خواست که این رفتارهای نژادپرستانه را متوقف کنند. همچنین، موارد مشابهی هم در کره جنوبی، تایلند و سنگاپور دیده شده است.
اقدامات دولت چین
چین به عنوان اولین کشور درگیر و منبع شیوع این بیماری عملکرد نسبتاً قابل قبولی را در مورد این بیماری و کنترل آن داشته است. با وجود انتقاداتی که از عملکرد دولت این کشور در برخورد با افشاگران این همه‌گیری شد، اما واکنش چین به ویروس، در مقایسه با شیوع بیماری مشابه در سال 2003 به نام سارس، مورد تحسین برخی از محافل بین‌المللی قرار گرفته است. در 24 ژانویه(4 بهمن‌ماه) دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریكا، به نمایندگی از مردم این کشور از شی جینپینگ، رئیس‌جمهور چین در توئیتر تشكر و اظهار کرد: چین برای مهار ویروس كرونا بسیار سخت تلاش كرده است. ایالات متحده از تلاش‌ها و شفافیت آنها بسیار قدردانی می‌كند.
وزیر بهداشت آلمان، یِنس اشپان(Jens Spahn)، در مصاحبه‌ای با تلویزیون بلومبرگ در مقایسه با پاسخ چینی‌ها به سارس در سال 2003 اظهار کرد: «تفاوت بزرگی با سارس وجود دارد. ما چین بسیار شفاف‌تری داریم.»
حلیمه یعقوب، رئیس‌جمهور سنگاپور، در نامه‌ای به شی، از اقدامات سریع، سرنوشت‌ساز و جامع چین در محافظت از سلامتی مردم قدردانی کرد.
اما از طرف دیگر اقدامات چین در داخل کشور برای جلوگیری و درمان بیماران ناقل کرونا توجهات بسیاری به خود جلب کرد. احداث بیمارستانی 1600 تخت خوابی به نام لیشنشان(Leishenshan) در شهر ووهان ـ که در چینی به معنای خدای تندر است ـ در 10 روز برای مبتلایان به این بیماری جزء اقدامات فوری بود که دولت چین برای حمایت از بیماران به این بیماری انجام داد.
قرنطینه شهری، تعطیلی مدارس، دانشگاه‌ها و ادارات چین، کنترل تب شهروندان در اماکن عمومی، مقابله با شایعات و اخبار غیرواقعی و سایر اقدامات از این دست باعث شد که آمارها بیانگر روند نسبی کاهش مرگ و میر و مبتلایان به این ویروس باشند و نشان دهند که شمار مبتلایان برای بیستمین روز روند کاهشی دارد.
اتحاد و کمک به یکدیگر
در حالی که بیگانه‌ستیزی و نژادپرستی نسبت به آسیایی‌ها در زمان شیوع این بیماری در حال افزایش است، تلاش‌های بسیاری برای از بین بردن و یا تغییر کلیشه‌ها به این بیماری وجود داشته است. برای مثال یک مرد چینی ـ ایتالیایی دست‌نوشته‌ای را در دست داشت که می‌گوید من ویروسی نیستم و در خیابان‌های ایتالیا دیگران را در آغوش گرفتم.
از سوی دیگر ارسال کمک‌ها به چین مانند ماسک و مواد ضد عفونی‌کننده و حمایت از این کشور از سوی سایر کشورها باعث شده اتحاد و همبستگی جهانی علیه این بیماری شکل بگیرد. علاوه بر این اقداماتی مانند توزیع اقلام بهداشتی رایگان از سوی افراد خیر در کشورهای مختلف و ابراز همدردی با قربانیان و بیماران این ویروس نمایانگر این است که حتی رخداد‌های بد و ناگوار هم می‌توانند زمینه‌ساز همبستگی و اتحاد بین افراد و ملت‌های مختلف با وجود تفاوت‌های فرهنگی شوند.
گزارش از محمدحسن گودرزی
انتهای پیام
