طاهره مهرپرور، مدیرعامل موسسه قرآنی تبیان شاهرود در گفتوگو با ایکنا از سمنان، در خصوص عملکرد و فعالیتهای این موسسه اظهار کرد: این موسسه از سال ۱۳۸۳ تشکیل و در سال ۱۳۹۴ تحت شماره ۳۰۰ اداره ثبت شرکتها با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با هدف نشر و ترویج معارف قرآنی در حوزه آموزش عمومی قرآن و امور فرهنگی به صورت رسمی فعالیت خود را در شهرستان شاهرود آغاز و تا کنون برنامههای قرآنی خود را در سطح شهر و روستاهای اطراف به انجام رسانده است.
وی با بیان اینکه نیروهای آموزش دیده در این موسسه به عنوان مربی و کمک مربی به سایر موسسات اعزام میشوند گفت: دراین راستا موسسه فعالیتهای خود را در قالب روخوانی، روانخوانی قرآن مجید، حفظ قرآن، تجوید، ترجمه و تفسیر، حفظ و شرح نهجالبلاغه، مفاهیم (مقدماتی، تکمیلی) احکام، مشاوره، مداحی و ... به علاقمندان ارائه میکند.
مهرپرور با تاکید بر اینکه این موسسه تمام اقشار بانوان اعم از شاغل، خانهدار، محصل، دانشجو با هر شرایط تحصیلی و سنی را در بر دارد یادآور شد: در این راستا ماهانه بین ۳۰۰ الی ۳۵۰ قرآنآموز از خوان بیکران قرآن کریم بهرهمند میشوند.
مدیرعامل موسسه قرآنی تبیان شاهرود افزود: محفل انس با قرآن در ماه مبارک رمضان به همراه افطاری، جلسه ختم قرآن و برنامه استغاثه به امام زمان (عج) در اول و اواسط ماه، جلسه تفسیر برای عموم خواهران، برگزاری جلسات مشاوره با اساتید مجرب برای متربیان، عرضه محصولات فرهنگی، برگزاری جلسات سبک زندگی اسلامی، برگزاری جلسه تدبر کاربردی در زندگی، از دیگر فعالیتهای موسسه است.
به گفته مهر پرور ؛ با توجه به فضای حاکم بر جامعه با وجود ویروس کرونا و مبارزه با آن اهم فعالیتهای انجام شده موسسه از جمله؛ برگزاری کلاسها بصورت مجازی، حضور فعال مربیان و متربیان در تهیه و توزیع و دوخت ماسک و گان، تهیه و توزیع ۵۵ عدد بسته غذایی و بهداشتی در شب میلاد امام زمان (عج) در بین نیازمندان، تهیه و توزیع ۵۰ بسته غذای گرم در شب میلاد کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (ع)، تهیه و توزیع ۴۰ سبد غذایی در روز میلاد کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (ع)، تهیه و توزیع نان و شیر صلواتی در بین نیازمندان و عموم مردم در لیالی قدر، برگزاری ختم قرآن و ادعیه و صلوات به صورت مجازی در بین عموم خواهران انجام شد.
مهرپرور در پایان در خصوص مشکلات این موسسه گفت: مهمترین مشکلی که تمام موسسات از جمله این موسسه قرآنی با آن مواجه است استیجاری بودن محل آموزش و عدم حمایت مالی از مسئولین ذیربط است.
انتهای پیام