مقابله با مظاهر تزویر و نیرنگ مهمترین رسالت امام جواد (ع)
کد خبر: 3911758
تاریخ انتشار : ۳۱ تير ۱۳۹۹ - ۱۴:۵۶

مقابله با مظاهر تزویر و نیرنگ مهمترین رسالت امام جواد (ع)

پژوهشگر علوم دینی با بیان اینکه دوران امامت امام جواد (ع) یکی از حساس‌ترین دوران تاریخ امامت است گفت: رسالت اصلی امام مقابله با مظاهر تزویر و نیرنگ بود.

مقابله با مظاهر تزویر و نیرنگ مهمترین رسالت امام جواد (ع)

وجیهه اشرفی،مدرس دانشگاه شاهرود در گفت‌وگو با ایکنا از سمنان، ضمن عرض تسلیت شهادت امام جواد (ع) با اشاره به اینکه شرایط خاص دوران حضرت به لحاظ سیاسی و فرهنگی و همزمانی با حاکمیت مامون و معتصم و شرایط فرهنگی و فعالیت فرقه‌های انحرافی به نام اسلام و شیعه را موجب شده بود گفت: رسالت اصلی امام جواد (ع) مقابله با مظاهر تزویر و نیرنگ بود.

اشرفی ادامه داد: حضرت از روش مبارزه مخفی( تقیه) استفاده کرد زیرا ادیان الهی هدفشان حاکمیت توحید و عدالت در جهان بوده و همه انبیا این دو موضوع مهم را محور تلاش خودشان قرار داده و ائمه اطهار نیز این روش را دنبال کردند.

این مدرس دانشگاه شاهرود با تاکید بر اینکه امام بعد از شهادت پدرشان وظیفه و رسالت امامت و رهبری خودشان را بر اساس مسئولیت الهی دنبال نمودند افزود: سن کم حضرت موجب مخالفت با ایشان و فعالیت فرقه‌های مورد حمایت خلیفه عباسی با افکار افراطی از  آسیب‌هایی بود که در جریان امامت امام رخ داد و نیاز بود امام با آنها مقابله کند.

وی با تاکید بر اینکه دوران امامت امام یکی از حساس‌ترین دوران تاریخ امامت است متذکر شد: حضور جاسوسانی مانند همسر امام که دختر مامون بود و تشکیل مناظرات از مواردی بود که خلیفه عباسی جهت سرکوب کردن امام استفاده می‌کرد اما لطف خدا و علم الهی امام موجب شد تا خلیفه و دشمنان محکوم و اسلام تحکیم شود که خود این موضوع موجب شد تا حس انتقام‌جویی بر علیه امام در خلیفه تقویت شود.

این پژوهشگر علوم دینی با استناد به فرازی از زیارت جامعه کبیره که بخشندگی و کرم (اصول الکرم و معدن الرحمه) را از ویژگیهای بارز  اهل بیت دانسته افزود: پس شایسته است که لقب مبارک آن وجود مقدس جواد باشد.

اشرفی یادآور شد: مامون به دلیل اینکه با به شهادت رساندن امام رضا دچار بدنامی و تزلزل شد و از طرفی به دلیل قدرت شیعیان در آن زمان سعی می‌کرد اوضاع را آرام نگه دارد و به ظاهر امام جواد را مانند پدر بزرگوارش در قدرت سهیم سازد اما امام نیز به شرط اینکه در امور دخالت نکند پذیرفت که این شرط موجب شد تا مشروعیت حکومت خلیفه عباسی زیر سوال برود.

این مدرس حوزه علمیه خواهران شاهرود با اشاره به اینکه فرقه معتزله یکی دیگر از آسیبهای دوران حضرت بود اظهار کرد: این فرقه همه چیز را به عقل خودشان مقایسه می‌کردند و هرچه عقل آنها قبول می‌کرد می‌پذیرفتند و بقیه را انکار می‌کردند که بر این اساس چون امام کودک بود را با عقل خود سازگار نمی‌دیدند و به مخالفت می‌پرداختند.

به گفته وی؛ تهاجم عقیدتی و نیرنگ بازی خلفای عباسی مامون  و معتصم که از منافق‌ترین و مکارترین خلفا بودند تلاش داشتند بر اندیشه شیعه پیروز شوند و با ایجاد مناظرات فکر می‌کردند چون امام کودک است و سن کمی دارد توان علمی ندارد اما غافل از اینکه امام پرچم‌دار هدایت و ذخیره علمی ایشان از طریق منبع لایزال علم الهی و وحی است که در این راستا وقتی امام در این مناظرات با نهایت موفقیت پیروز میدان می‌شدند خلفا کینه و دشمنی امام را در دل تقویت نموده و در صدد شهادت ایشان بر آمدند.

اشرفی با بیان اینکه امام قبل از شهادت با تربیت نیروی کارآمد و شبکه‌سازی و ارتباط از این طریق با شیعیان علاوه بر راهنمایی کامل در جهت آسیب شناسی و مقابله با انحراف برآمدند گفت: به عنوان مثال در مقابله با فرقه اهل حدیث که خدا را جسم می‌پنداشتند فرمودند: شیعیان اجازه ندارند پشت سر هر کسی که خدا را جسم می‌داند نماز گذاشته و به او زکات بپردازند و بر همین اساس به وکلای خود اجازه می‌دادند تا در دستگاه حکومت نفوذ کرده تا بتوانند از راه نفوذ و مقابله هجوم دندان‌شکن به دشمن داشته و نقشه های مکر و نیرنگ آنها را خنثی کنند.

انتهای پیام
captcha