وجیهه اشرفی، مدرس دانشگاه شاهرود در گفتوگو با ایکنا از سمنان، ضمن عرض تسلیت ایام رحلت حضرت رسول اکرم(ص)، امام حسن(ع) و امام رضا(ع) مهمترین ویژگی اخلاقی امام حسن(ع) را تواضع، فروتنی و سخاوت ایشان برشمرد و گفت: امام قبل از تقاضا و نیاز فرد در حق او بخشندگی میکرد زیرا این کار را امنیت و امانی میدانستند که در قیامت انسان به آن نیاز دارد.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه معاویه به اهل بیت و شخص امام کینه داشت کینه و بغضی بین مردم شام از امام انداخته بود که نشاندهنده جبری در جامعه بود که بدون تحقیق و مطالعه به امام بیاحترامی میکردند اما امام با سعه صدر و صبر به ناسزاها و بیاحترامیها پاسخ میداد و با عطوفت و مهربانی و بزرگمنشی موجب رفع آسیبهای ناشی از حیلهگری معاویه میشدند.
اشرفی با اشاره به اینکه در زمان امام علی(ع) متأسفانه گروههایی ورود پیدا کردند که زمینه خیانت اعتقادی و التقاط فکری را در جامعه به وجود آورده بودند، اظهار کرد: این التقاط فکری به ظاهر در مسیر توحید بود اما اندیشه خالص و زلالی نداشت یعنی هر چیزی که دیگران القا میکردند آنها میپذیرفتند که در این راستا در روز عاشورا همین افراد به امام گفتند ما بهواسطه بغض و کینهای که با اجداد و پدر تو داریم با تو جنگ میکنیم.
این پژوهشگر علوم دینی افزود: این تفکر ریشه در گروه خوارج و منافق داشت که از موضوع اهمیت مقام امام غافل بودند که در این راستا در زمان امام حسن(ع) نیز با افکار انحرافی خود متأسفانه بهعنوان مسلمان به ظاهر پایبند و متعهد جا زدند و پشت امام را خالی کردند زیرا هیچ بهرهای از حقیقت اسلام نداشتند.
مدرس حوزه علمیه شاهرود افزود: گروههایی در زمان امام بودند که فقط ایمان به اقرار زبانی داشته و عمل را جایز نمیدانستند و بر همین اساس امام بعد از پیامبر(ص) وظیفه داشت تعالیم دین و تربیت جامعه، رشد اخلاقی و معرفتی و بالندگی استعدادها را تبیین کنند.
وی با بیان اینکه معاویه که از زمان عثمان که موجب فتنهگریها بود حکومت شام را بهدست گرفت، گفت: او در زمان امامت امام علی(ع) با انحرافی که در جامعه مسلمین به وجود آورد موجب فتنهانگیزیهایی چون جنگ جمل، صفین و ... شد که این فتنهگریهای فکری و اقتصادی موجب شکاف در جامعه شد که اگر خیانت برخی از یاران و لشکریان امام مجتبی(ع) نبود، معاویه هرگز فرصت پیدا نمیکرد که به اهداف شوم و ضد اسلامی خود برسد؛ چرا که این اقدامات نه تنها جلوی معاویه را نگرفت، بلکه او را در رسیدن به اهداف شومش حریص کرد.
اشرفی با تأکید بر اینکه امام با هر ابزاری نمیتوانستند وارد شوند زیرا بهعنوان ولی خدا مأمور به اجرای قوانین اسلام و رشد مردم در مسیر تربیت دینی بودند، یادآور شد: معاویه که هم زمان امام علی(ع) و امام حسن(ع) را درک کرده بود سعی داشت تا سفره جنگ را پهن کند و خیانت را بین مردم تقویت کند زیرا میدانست که در مقابل جایگاه امامت و ولایت و جنگ با امام نمیتواند پیروز شود.
به گفته رئیس جمعیت فرهیخته بانوان استان، امام برای اینکه حقیقت دین از بین نرود و محتوای اسلام به انحراف کشیده نشود به صلحی تن داد که این صلح نشاط، رشد و شجاعت را در بردارد و اهداف امام نیز در پی پذیرفتن این صلح زنده میشود. امام با پذیرفتن صلح بهدنبال تثبیت قانون خدا بود.
انتهای پیام