آنچه از روزهای دفاع مقدس آموختیم

بار دیگر هفته اول مهرماه شد و یاد روزهای مبارزه و دفاع بی‌مانند که بر ایران گذشت دوباره زنده شد؛ روزهایی که افراد بسیاری را در دل خود پرورش داد و به همین دلیل سال‌های سال است که از یاد نرفته.

جانبازان و ایثارگران راویان صدیق روزهای دفاع مقدس هستند که وجود و بیان خاطراتشان نمی‌گذارد مهم‌ترین روزهای ایران فراموش شود؛ روزهایی از جنس ایستادگی، ایثار و شجاعت.

رمضان همتی راد، یک رزمنده دفاع مقدس که داوطلبانه در سن 65 سالگی به جبهه رفته است، در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی اظهار کرد: در روزهای جنگ در حلبچه در قسمت تدارکات و آشپزی فعالیت داشتم و همه آنچه از آن روزها در یادم وجود دارد، پر از ایثار و فداکاری است.

وی که به دلیل کهولت سن به درستی نمی‌تواند صحبت کند گفت: فداکاری شاید بهترین رهاورد جنگ برای من بود چراکه تنها در آن روزها یافتم که یک انسان تا چه حد می‌تواند ایثار داشته باشد تا جان هموطنانش را بخرد.

فداکاری؛ مهم‌ترین رهاورد جنگ 

همتی راد با بیان اینکه در آن روزها با اینکه غذای رزمندگان را تهیه می‌کردم، اما پر از شور و شوق بودم زیرا برای هدفی بزرگ در حال کار و فعالیت بودم، افزود: این هدف بزرگ اگر در زندگی هر فردی باشد خواهد توانست به آرزوهای بزرگ برسد.

وی یادآور شد: از جوانان می‌خواهم ابتدا راه خود را پیدا کرده و سپس براساس فکر درست تلاش و فعالیت کنند تا به فتح و پیروزی برسند.

این رزمنده بیان کرد: خودشناسی در هر فرد نهایت پیروزی است چراکه پس از آن دریچه‌های خداشناسی گشوده می‌شود و همه افرادی که در جبهه حضور داشتند به این مرحله رسیده بودند؛ چراکه نمی‌شود به این مرحله نرسی و جانت را فدای یک ملت کنی.

علی دوستی، یکی دیگر از جانبازان دفاع مقدس نیز در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی اظهار کرد: از قائله کردستان که سال 58 آغاز شد به صحنه مبارزه ورود پیدا کردم و تا سال 67 در جبهه‌ها بودم و این مهم‌ترین قسمت زندگی‌ام است که همیشه به آن افتخار کرده‌ام.

وی با بیان اینکه بعد از سال 67 برای پاکسازی کردستان نیز حضور فعالی داشتم، افزود: اکنون از ناحیه دست و پا و کتف مجروح شده‌ام، اما بسیار برایم گواراست.

ترکش‌هایی که نوش جان کرده‌ام 

این جانباز که ترکش‌هایی در بدن دارد و به قول خودش آن‌ها را نوش جان کرده است، افزود: آنچه که در میدان نبرد و دفاع از اسلام و انقلاب بود برای من لذت‌بخش است؛ به همین دلیل ترکش‌هایی که در جان دارم نوش جان کرده‌ام و برایم درد نیست.

وی با بیان اینکه اگر دردی وجود دارد و گاهی بی‌قرارم می‌کند، یاد روزهایی به نام دفاع و مبارزه با هر درد در من زنده می‌شود، تصریح کرد: از آن روزها هنوز مسمومیت شیمیایی در ریه‌هایم وجود دارد که از خداوند می‌خواهم به من صبر و استقامت دهد که بتوانم تحمل کنم که این امر لذتی بی‌مانند دارد.

از او می‌پرسم اگر دوباره شرایطی مشابه ایجاد شود باز هم در جنگ حضور می‌یابید، گفت: اگر حتی نتوانم کاری انجام دهم به عنوان کوچک‌ترین کارها حتماً دوباره حاضر خواهم شد زیرا آنچه که در جنگ یافتم در زندگی عادی هیچ‌گاه پیدا نخواهم کرد.

جوانان جنگ خاموش را بشناسند 

این جانباز جنگ تحمیلی با بیان اینکه اکنون نیز در جنگ قرار داشته و از جنگ فارغ نشده‌ایم، تصریح کرد: اکنون درگیر یک جنگ خاموش هستیم که حتی به خانه‌ها ورود پیدا کرده است؛ در جنگ 30 سال پیش خاکریز و دشمن مشخص بود اما اکنون مشخص نیست و در یک فضای غبارآلود قرار داریم.

دوستی ادامه داد: برخی جوانان شاید تشخیص ندهند دشمن کجاست و با ناآگاهی با آغوش باز به سمت دشمن بروند که از جوانان می‌خواهم هوش و حساسیتی به نام دشمن‌شناسی و خویشتن‌شناسی را در خود تقویت کرده و دشمن خود را بشناسند.

وی با بیان اینکه جوانان همراه دشمن نشوند و در مقابل دشمن خاموش و حیله‌گر بایستند، افزود: استکبار جهانی قصد دارد اسلام و انقلاب نابود شود؛ باید دانست استکبار تنها به یک نقطه توجه نکرده و  قصد دارد تمام آنچه این کشور به واسطه انقلاب به دست آورده را نابود کند و درصدد براندازی اسلام و ایران است.

این جانباز جنگ تحمیلی با بیان اینکه امت شهیدپرور ایران اسلامی تا زمانی وحدت دارند دشمن هیج غلطی نمی‌تواند بکند، افزود: در مورد راه‌های تشخیص تبلیغات دشمن، باید دید این سخنان از زبان چه فردی و با چه رویکردی گفته می‌شود.

دوستی با بیان اینکه هرکس برای ایران اسلامی خط بطلان می‌کشد، دشمن دین و انقلاب است، افزود: درست است که مشکلاتی در ایران اسلامی وجود دارد، اما این مشکلات در همه دنیا وجود داشته و نباید زودباور بود و به بهانه مشکلات فریب خورد.

وی گفت: اگر در حوزه دشمن‌شناسی قوی شویم هیچ فرد و هیچ ابرقدرتی نمی‌تواند ما را از آنچه برای آن جنگ مقاومت کرده‌ایم دور کند و این امر به هوشیاری جوانان ایران که آینده‌ساز و بنیه فکری این کشور هستند بستگی دارد.