İnsanın içindeki ateş ve nur
Olumsuz enerjiler ve düşünceler insanı hedeflerinden uzaklaştırır ve hatta insanlığından uzaklaştırır. Öyleyse başarılı bir insan, olumsuz düşüncelerin gücü için alanı sınırlayan kişidir.
iyiliğin kaynağı İman ve kulluktur. Dualarda ve rivayetlerde zikredilenlere göre ‘ihsan’ nur, ‘günah’ ise ateştir. İnsan her an Allah’ı anarsa günahtan veya içindeki ateşten uzaklaşabilir. Bu durumda nur ateşin yerini alacaktır. Hal böyle iken insanın içindeki bir şey onu yanmaya ve onu ateşe doğru çekmeye çalışır.
Ateş kalbimizde taşıdığımız kin,sıkıntı, olumsuz düşünce ve eylemeleri kapsar. İçimizdeki bu duygularla mücadelenin çözümlerinden biri dini öğretilerde çokça üzerinde durulan affetme eylemidir. Affetmek insanın ruhunu özgürleştirir. Kışkançlık ve menfi düşünceler insanın içindeki ateşin örnekleridir.
Ateş azaldıkça nur çoğalır. Nurun özelliği ise çoğalarak tüm varlığımızı nurla doldurmasıdır. Tıpkı Nur suresi 35. ayetinde tasvir edildiği gibi: “ Allah göklerin ve yerin nûrudur. Onun nûrunun misali, içinde kandil bulunan bir kandilliktir. Kandil bir cam içindedir, cam inciyi andıran bir yıldızdır; (bu kandil) doğuya da batıya da ait olmayan, yağı neredeyse ateş dokunmasa bile ışık veren mübarek bir zeytin ağacından yakılır. Nûr üstüne nûr. Allah nûruna dilediğini kavuşturur. Allah insanlar için misaller veriyor, Allah her şeyi hakkıyla bilmektedir.”
İnsanın içindeki ateşten kurtulmasının tek yolu ilâhi ışığa ulaşmak ve onu varlığına yaymasıdır.
Nur yolunda yürümek için olumsuz her düşünce ve eylemi terk etmeliyiz. Saf , halis ve nurani olduğumuzda ateşin herhangi bir etkisi olmaz. Bunun en güzel örneği Hz İbrahim (a.s) kıssasında görebiliriz. Hz İbrahim (a.s) ateşe atıldığında ateş onun için soğuk ve güvenli bir yer olmuştr. Çünkü o, temiz bir ahlâk ve düşünceye sahipti ve ateşin ona tesir etmeyeceği bir halislik mertebesine ulaşmıştı.
En çok konuşulan başlıklar 