احمد ابوالقاسمی، قاری ممتاز بینالمللی در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از اصفهان اظهار کرد: گام اول در مسیر بهرهمندی از معارف قرآن، خواندن و قرائت آن است و در مراحل بعد، فهم مفاهیم و تفسیر آیات قرآن حاصل میشود، لذا ضعیف بودن فعالیتهای قرآنی در سطح جامعه به این علت است که مردم از تأثیر تلاوت قرآن آگاه نبوده و از آن فاصله گرفتهاند.
وی افزود: آمارها نشان میدهد که ارتباط عموم مردم با متن قرآن و تلاوت روزانه آیات و سورههای آن کمرنگ است، جای تأسف دارد که محفوظات ذهنی یک شهروند میانسال ایرانی به ده آیه نیز نمیرسد و نشان میدهد که تلاوت روزانه قرآن در میان افراد جامعه ضعیف است.
ابوالقاسمی تصریح کرد: اگر کسی روزانه فقط پنج دقیقه قرآن بخواند، بعد از گذشت چند سال میتواند حدود صد آیه قرآن را از حفظ بخواند. در سایر کشورهای اسلامی نسبت به کشور ما، عموم مردم توجه بیشتری به قرآن دارند، برای نمونه در کشوری مثل سودان، 30 درصد مردم حافظ کل هستند، چون در طول روز اهتمام به تلاوت قرآن دارند که باعث حفظ و تسلط آنها نسبت به آیات میشود.
وی اضافه کرد: زمانی که محفوظات ذهنی افراد از آیات قرآن به یک درجه مطلوب برسد، موضوعات روز جامعه را در تطبیق با آیات قرآن میسنجند، اما اگر اذهان عموم جامعه از آیات قرآن تهی باشد، اتفاقات و رخدادها را نه براساس آیات قرآن، که براساس شنیدهها و دانستههای خود تحلیل میکنند که این مسئله، گام نخست انحراف در نوع تفکر و نگاه یک فرد مسلمان است.
این قاری ممتاز بینالمللی بیان کرد: شایسته نیست که در یک جامعه اسلامی، قرآن در گنجهها و در میان پارچههای نفیس آنقدر محترم شمرده شود که برای ماهها به آن دست نزنند. تمام مدیران و مسئولین جامعه مسلماناند و قرآن را نیز دوست دارند، اما آنها نیز از پیکره همین جامعه دور مانده از قرآن برخاستهاند، لذا اصلا تعریف صحیحی از فعالیتهای قرآنی نداشته و تصور میکنند که این نوع فعالیتها، تأثیر زیادی در جامعه باقی نمیگذارد.
وی افزود: باور عمومی مبنی بر اینکه تلاوت قرآن اثری ندارد، ناشی از فرهنگ غلط سدههای گذشته است، بنابراین هر چقدر عموم افراد جامعه بیشتر با قرآن آشنا شوند، به فرهنگ اصیل اسلامی نزدیکتر شده و بالتبع، بسیاری از ناهنجاریها کاهش مییابد.
مدیر رادیو قرآن گفت: فراگیری قرآن مراحل مختلفی چون تلاوت، تفسیر، تواشیح، تجوید، ترتیل، حفظ و... را دربرمیگیرد و تمام کسانی که به معنای قرآن دست یافته و توفیق عمل به آن را داشتهاند، از تلاوت و قرائت قرآن کریم شروع کردهاند؛ اما در حال حاضر، ارتباط جامعه با قرآن قطع است، تا جایی که گاهی در یک خانه، برای ماهها به قرآن رجوع نمیشود، در صورتی که قرآن همیشه باید در دسترس باشد، به گونهای که هر گاه احساس سختی، دلتنگی، ناامیدی و... به انسان دست داد، بتواند به قرآن رجوع کند.
وی بیان کرد: در کشور ما در طول سال شاید تنها صد محفل قرآنی شاخص برگزار شود و مسئولان که از پیکره همین جامعه هستند، به نقطهای رسیدهاند که تعریف و معنایی از فعالیتهای قرآنی نداشته و نمیدانند که از این طریق، چه کارهای عظیمی میتوان انجام داد و نتایج مثبت به دست آورد.
ابوالقاسمی بیان کرد: پیامبر اکرم(ص) نیز مأمور به خواندن قرآن برای مردم بوده و تنها عبادتی که به توسعه کمی آن بیشتر اشاره شده، تلاوت قرآن است، چرا که تلاوت مکرر قرآن و در مراحل بعد، فهم معانی آیات، علاوه بر اینکه باعث آشنایی اجمالی مردم با فرهنگ اصیل، تغییر نیافته و تحریف نشده اسلام میشود، در بلندمدت نیز شاهد تأثیر آن بر رفتارهای اجتماعی خواهیم بود.
وی تصریح کرد: قرآن با زبان ساده آموزههای عمیق زندگی را بیان میکند، یعنی همان مهارتهای زندگی اجتماعی که در پناه آنها شاهد اشتباهات و ناهنجاریهای مختلف نخواهیم بود، برای نمونه در قرآن آمده که افراد را با لقب و نقطه ضعف آنها صدا نکنیم، «وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً»(83 بقره)، چرا که او حتما درصدد انتقامگیری برآمده و در پی آن دچار تکبر میشود.
این قاری ممتاز بینالمللی اضافه کرد: قرآن غیبت کردن را نیز نهی کرده، تا جایی که در کلام معصومین(ع) از این عمل شدیدتر از زنا یاد شده است، یا سفارش کرده که به پدر و مادر خود احسان و نیکی کنید و اینکه هر خبری را شنیدند، بدون تحقیق پخش نکنید، «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ»(6 حجرات)، «اى كسانى كه ايمان آوردهايد! اگر فاسقى برايتان خبرى آورد، نيك وارسى كنيد، مبادا به نادانی گروهی را آسیب برسانید و (بعد) از آنچه کردهاید، پشیمان شوید». همین آموزه به ظاهر ساده نشان میدهد که با ترک غیبت، تهمت و صحبتهای ناروا، بسیاری از ناهنجاریها اتفاق نخواهد افتاد.