ماه رجب هفتمین ماه از ماههای قمری است. به ماه رجب، رحب الأصب یعنی ماه ریزش رحمت خداوند بر مردم نیز میگویند.
پیامبر اسلام(ص) فرمودند: «ماه رجب برای امت من «ماه استغفار» است. رجب ماه خدا و ماه شعبان ماه من و ماه رمضان ماه امت من است. کسی که یک روز از ماه رجب را روزه گیرد، مستوجب خشنودی خداوند شده و غضب الهی از او دور و دری از درهای جهنم به روی او بسته میشود».
ماه رجبالمرجب از ماههای با فضیلت است که برای این ماه اعمال عبادی خاصی وارد شده که به شرح ذیل است:
شب اول شب برجسته و برتری است و در آن چند عمل وارد است:
اول: چون هلال ماه را ببیند، بگوید: «اللّٰهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَيْنا بِالْأَمْنِ وَالْاِيمانِ وَالسَّلامَةِ وَالْإِسْلامِ، رَبِّي وَرَبُّكَ اللّٰهُ عَزَّوَجَلَّ»؛ خدایا شروع این ماه را بر ما با ایمنی و ایمان و سلامت و اسلام قرار ده، (ای ماه) پروردگار من و تو، خدای توانمند و پرشکوه است».
روایت شده: رسول خدا(ص) هنگامیکه هلال ماه رجب را میدید، میگفت: «اللّٰهُمَّ بارِكْ لَنا فِي رَجَبٍ وَشَعْبانَ، وَبَلِّغْنا شَهْرَ رَمَضانَ، وَأَعِنَّا عَلَى الصِّيامِ، وَالْقِيامِ، وَحِفْظِ اللِّسانِ، وَغَضِّ الْبَصَرِ، وَلَا تَجْعَلْ حَظَّنا مِنْهُ الْجُوعَ وَالْعَطَش؛ خدایا، برای ما در ماه رجب و شعبان برکت قرار ده و ما را به ماه رمضان برسان و بر روزه رمضان و بیداری شب و نگهداری زبان و فروبستن چشم کمک کن و بهره ما را از ماه رمضان، گرسنگی و تشنگی قرار مده».
دوم: غسل کردن؛ مرحوم «سیّد بن طاووس» میگوید در کتب «عبادات» روایتی از رسول خدا (ص) یافتم که آن حضرت فرمودند: «هر کس درک کند ماه رجب را و در اول، وسط و آخر آن، غسل کند همانند روزی که از مادر متولد شده، از گناهان خارج گردد و پاک شود.
سوم: امام حسین(ع) را زیارت کند که برای آن فضیلت زیادی ذکر شده است.
چهارم: پس از نماز مغرب، 20 رکعت نماز بخواند، به این ترتیب که در هر رکعت پس از سوره حمد یک مرتبه سوره توحید را خوانده و پس از هر دو رکعت سلام دهد تا خود و اهل و اولاد و مالش محفوظ بماند و از عذاب قبر ایمنی یابد و از صراط به سرعت برق بدون حسابرسی بگذرد.
پنجم: پس از نماز عشاء دو رکعت نماز بخواند، به این صورت که در رکعت اول پس از سوره حمد، یک مرتبه سوره «أَلَمْ نَشْرَحْ» و سه بار سوره توحید را بخواند و در رکعت دوم سوره حمد و سورههایِ «اَلَم نَشرَح و توحید و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» را هرکدام یکبار بخواند و هنگامیکه سلام نماز را داد 30 مرتبه بگوید: «لَاإِلهَ إِلّا اللّٰه» و 30 مرتبه صلوات فرستد تا حقتعالی همانند روزی که از مادر متولد شده، گناهان او را بیامرزد و پاکش نماید.
ششم: 30 رکعت نماز به این ترتیب که در هر رکعت پس از سوره حمد، یک مرتبه سوره «قُلْ یٰا أَیُّهَا الْکٰافِرُونَ» و سه مرتبه سوره توحید را بخواند.
هفتم: احیای شب اول ماه؛ «شیخ طوسی» در «مصباح المتهجّد» از امام صادق (ع) از جدش از امیرمؤمنان علی (ع) نقل کرده است که آن حضرت دوست داشت که در چهار شب از شبهای سال، فارغ از هر چیز، به عبادت بپردازد. شب اول ماه رجب، شب نیمه شعبان، شب عید فطر و شب عید قربان. در حدیثی دیگر، از امام صادق (ع) نقل شده است که: «تا میتوانی بر احیای شبهای عید فطر، عید قربان و... شب اول رجب مراقبت کن.»
از حضرت جواد(ع) روایت شده که مستحب است هرکسی این دعا را در شب اول رجب بعد از عشاء آخر بخواند «اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُك بِأَنَّكَ مَلِكٌ، وَأَنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ مُقْتَدِرٌ، وَأَنَّكَ مَا تَشاءُ مِنْ أَمْرٍ يَكُونُ. اللّٰهُمَّ إِنِّى أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ. يَا مُحَمَّدُ، يَا رَسُولَ اللّٰهِ، إِنِّى أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللّٰهِ رَبِّكَ وَرَبِّى لِيُنْجِحَ لِى بِكَ طَلِبَتِى. اللّٰهُمَّ بِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ وَالْأَئِمَّةِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ أَنْجِحْ طَلِبَتِى»؛ خدایا از تو میخواهم به حق اینکه تو فرمانروایی و بر هر کاری توانایی و هر کاری که بخواهی میشود، خدایا من به تو رو میکنم به وسیله پیامبرت محمد، پیامبر رحمت، درود خدا بر او و خاندانش، ای محمد، ای فرستاده خدا، من برای توجه به خدای پروردگارت و پروردگارم به تو روی میآورم تا خدا به سبب تو حاجتم را برآورد، خدایا به حق محمد و پیشوایان از اهل بیتش که درود خدا بر او و بر آنان حاجتم را برآور، سپس حاجتت را از خدا بخواه.
علی بن حدید روایت کرده که حضرت موسیبنجعفر(ع) پس از فراغت از نماز شب در حال سجده چنین میگفت: «لَكَ الْمَحْمَدَةُ إِنْ أَطَعْتُكَ، وَلَكَ الْحُجَّةُ إِنْ عَصَيْتُكَ، لَاصُنْعَ لِى وَلَا لِغَيْرِى فِى إِحْسانٍ إِلّا بِكَ، يَا كائِنُ قَبْلَ كُلِّ شَىْءٍ، وَيَا مُكَوِّنَ كُلِّ شَىْءٍ، إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ»؛ ستایش فقط ویژه توست، اگر از تو اطاعت کردم و حجت و برهان فقط برای توست اگر تو را معصیت کردم، در نیکی کردن نه کاری از من ساخته است و نه از غیر من جز به لطف تو، ای هستی پیش از هر چیز، ای هستیبخش هر چیز، تو بر هر کاری توانایی.
«اللّٰهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَدِيلَةِ عِنْدَ الْمَوْتِ، وَمِنْ شَرِّ الْمَرْجِعِ فِى الْقُبُورِ، وَمِنَ النَّدامَةِ يَوْمَ الْآزِفَةِ، فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَجْعَلَ عَيْشِى عِيشَةً نَقِيَّةً، وَمِيْتَتِى مِيتَةً سَوِيَّةً، وَمُنْقَلَبِى مُنْقَلَباً كَرِيماً غَيْرَ مُخْزٍ وَلَا فاضِحٍ»؛ «خدایا از انحراف و ناباوری به هنگام مرگ و از گزند بازگشت در گورها و از پشیمانی در روز قیامت به تو پناه میآورم، از تو میخواهم بر محمد و خاندان محمد درود فرستی و زندگیام را قرار دهی زندگی پاکی و مرگم را مرگی معتدل و بازگشت گاهم را بازگشتگاهی کریمانه که در آن خواری و رسوایی نباشد».
«اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الْأَئِمَّةِ يَنابِيعِ الْحِكْمَةِ، وَأُوْلِى النِّعْمَةِ، وَمَعادِنِ الْعِصْمَةِ، وَاعْصِمْنِى بِهِمْ مِنْ كُلِّ سُوءٍ، وَلَا تَأْخُذْنِى عَلَىٰ غِرَّةٍ وَلَا عَلَىٰ غَفْلَةٍ، وَلَا تَجْعَلْ عَواقِبَ أَعْمالِى حَسْرَةً، وَارْضَ عَنِّى، فَإِنَّ مَغْفِرَتَكَ لِلظَّالِمِينَ وَأَنَا مِنَ الظَّالِمِينَ»؛ خدایا بر محمد و خاندانش درود فرست، آن امامانی که چشمههای حکمت و صاحبان نعمت و ریشههای عصمتاند و مرا به وسیله آنان از هر بدی نگهدار و در حالت غرور و غفلت مگیر و سرانجام کارهایم را حسرت و اندوه قرار مده و از من راضی شو، زیرا همانا آمرزشت برای ستمکاران است و من از ستمکارانم.
«اللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِى مَا لَايَضُرُّكَ، وَأَعْطِنِى مَا لَايَنْقُصُكَ، فَإِنَّكَ الْوَسِيعُ رَحْمَتُهُ، الْبَدِيعُ حِكْمَتُهُ، وَأَعْطِنِى السَّعَةَ وَالدَّعَةَ، وَالْأَمْنَ وَالصِّحَّةَ، وَالبُّخُوعَ وَالْقُنُوعَ، وَالشُّكْرَ وَالْمُعافاةَ وَالتَّقْوىٰ وَالصَّبْرَ وَالصِّدْقَ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ أَوْلِيائِكَ وَالْيُسْرَ وَالشُّكْرَ، وَاعْمُمْ بِذٰلِكَ يَا رَبِّ أَهْلِى وَوَلَدِى وَ إِخْوانِى فِيكَ وَمَنْ أَحْبَبْتُ وَأَحَبَّنِى وَوَلَدْتُ وَوَلَدَنِى مِنَ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُؤْمِنِينَ يَا رَبَّ الْعالَمِينَ»؛ «خدایا بر من بیامرز آنچه را به تو زیان نمیرساند و به من عطا کن آنچه را که کاستیات ندهد، همانا رحمتت گسترده و حکمتت نوین است. خدایا به من عطا کن: گشایش، راحتی، امنیت، سلامت، فروتنی، قناعت، سپاسگزاری، تندرستی کامل، پروا پیشگی، شکیبایی، راستی بر تو و دوستانت، آسانی، شکر و همه اینها را پروردگارا به خانواده و فرزند و برادران دینیام و هرکه را دوست دارم و دوستم دارد و هرکه فرزندم باشد و فرزندش باشم از مسلمانان و مؤمنان فراگیر کن، ای پروردگار جهانیان».
ابن اُشَیم گفته: وقت خواندن این دعا پس از هشت رکعت نماز شب و پیش از نماز وتر است، پس از آن وتر را بخوان چون سلام دادی، در حالتی که نشستهای بگو: «الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى لَاتَنْفَدُ خَزائِنُهُ، وَلَا يَخافُ آمِنُهُ، رَبِّ إِنِ ارْتَكَبْتُ الْمَعاصِىَ فَذٰلِكَ ثِقَةٌ مِنِّى بِكَرَمِكَ، إِنَّكَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِكَ، وَتَعْفُوعَنْ سَيِّئاتِهِمْ وَتَغْفِرُ الزَّلَلَ، وَ إِنَّكَ مُجِيبٌ لِدَاعِيكَ وَمِنْهُ قَرِيبٌ، وَأَنَا تائِبٌ إِلَيْكَ مِنَ الْخَطايا، وَراغِبٌ إِلَيْكَ فِى تَوْفِيرِ حَظِّى مِنَ الْعَطايا»؛ «ستایش ویژه خداست که خزانههایش پایان نمیپذیرد و آنکه را امان دهد هرگز نمیترسد، پروردگارا، اگر مرتکب گناهانی شدم در اثر اطمینانم به کرم تو بود، همانا توبه بندگان را میپذیری و از بدیهایشان درمیگذری و لغزشها را میآمرزی، همانا تو درخواستکنندهات را پاسخ میدهی و به او نزدیکی و من از خطاها فقط بهسوی تو باز میگردم و در کامل کردن بهرهام از عطاها تنها بهسوی تو رغبت دارم».
«يَا خالِقَ الْبَرايا، يَا مُنْقِذِى مِنْ كُلِّ شَدِيدَةٍ ، يَا مُجِيرِى مِنْ كُلِّ مَحْذُورٍ، وَفِّرْ عَلَىَّ السُّرُورَ، وَاكْفِنِى شَرَّ عَواقِبِ الْأُمُورِ، فَأَنْتَ اللّٰهُ عَلَىٰ نَعْمائِكَ وَجَزِيلِ عَطائِكَ مَشْكُورٌ، وَ لِكُلِّ خَيْرٍ مَذْخُورٌ»؛ «ای آفریننده آفریدگان، ای نجاتبخش من از هر سختی، ای پناه من از هرچه که هراسناک گردم، خوشحالیام را فراوان کن و مرا از بدفرجامی در کارها بازدار، تویی خدایی که بر نعمتها و عطاهای فراوانت سپاس شده و برای هر خیری ذخیره بندگان و آگاه باش علما برای هر شب این ماه نماز مخصوصی ذکر کردهاند که مقام را گنجایش بیان آن نیست.»
منبع: مفاتیحالجنان
انتهای پیام