به گزارش ایکنا، سوره مؤمنون بیست و سومین سوره از قرآن است که با 118 آیه در جزء 18 قرار گرفته است. این سوره مکی، هفتاد و چهارمین سورهای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است و آن را مؤمنون نامیدهاند چون با اشاره به رستگاری مؤمنان در نخستین آیه «قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ» آغاز میشود و سپس به ۱۵ صفت از اوصاف آنان اشاره کرده است.
رویگردانی از کار و سخن بیهوده، پیشتاز بودن در کارهای خیر، اشاره به داستان حضرت موسی(ع) و حضرت نوح(ع)، خلقت انسان و معاد از دیگر موضوعات این سوره است.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان، ایمان به خدا و روز قیامت، بیان صفات پسندیده مؤمنان و رذائل اخلاقی کافران، مژدهها و بیمهای خداوند به مؤمنان و کافران و بلاهایی نازل شده بر امتهای گذشته از دوران نوح(ع) تا عیسی(ع) را از مباحث اصلی سوره مؤمنون میداند.
در تفسیر نمونه نیز محتوای سوره مؤمنون مجموعهای از درسهای اعتقادی و عملی و مسائل بیدارکننده و بیان خط سیر مؤمنان از آغاز تا پایان عنوان شده است.
موضوعات سوره مؤمنون را میتوان در هفت بخش اینگونه تقسیمبندی کرد:
بخش اول؛ از ابتدای سوره آغاز میشود تا چندين آيه بيانگر صفاتى است كه مايه پیروزی و موفقیت مؤمنان است و خواهيم ديد اين اوصاف آنقدر حساب شده و جامع است كه جنبههاى مختلف زندگى فردى و اجتماعى را تحت پوشش خود قرار مىدهد.
بخش دوم؛ به نشانههاى مختلف خداشناسى اشاره كرده و نمونههايى از نظام حیرتانگیز عالم آفرينش را در آسمان و زمين و آفرينش انسان و حيوانات و گياهان مطرح کرده است.
بخش سوم؛ به شرح سرگذشت عبرت انگيز جمعى از پيامبران بزرگ همچون نوح، هود، موسى، عيسى پرداخته و فرازهايى از زندگى آنها را بيان مىكند.
بخش چهارم؛ زورگویان و مستکبران را مخاطب قرار میدهد و با دلایل منطقى و گاه با تعبيرات تند و كوبنده به آنها هشدار مىدهد، تا دلهاى آماده به خود آيد و راه بازگشت به سوى خدا را پيدا كند.
بخش پنجم؛ بحثهاى فشردهاى درباره معاد بيان كرده است.
بخش ششم؛ از حاكميت خداوند بر عالم هستى و نفوذ فرمانش در همه جهان سخن مىگويد.
بخش هفتم؛ باز هم سخن از قيامت، حساب، جزا و پاداش نيكوكاران و كيفر بدكاران به ميان مىآید، و با بيان هدف آفرينش انسان سوره را پايان مىدهد و به اين ترتيب محتواى اين سوره مجموعهاى است از درسهاى اعتقادى و عملى و مسائل بيداركننده و بيان خط سير مؤمنان از آغاز تا پايان.
قطعه ای از تلاوت به یادماندنی استاد شحات از آیات پایانی سوره مؤمنون، واقعه، بلد و قریش
وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ ﴿۱۱۷﴾
و هر كس با خدا معبود ديگرى بخواند براى آن برهانى نخواهد داشت و حسابش فقط با پروردگارش مى باشد در حقيقت كافران رستگار نمى شوند.
وَ قُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿۱۱۸﴾
و بگو پروردگارا ببخشاى و رحمت كن [كه] تو بهترين بخشايندگانى.
انتهای پیام