Peygamberlere neden ihtiyaç var?
Resuller ve nebiler, insanlara Cenâb-ı Hakk’ı tanıtmak, O’nun emir ve yasaklarını bildirmek, onlara hakkı ve hakikati anlatmak üzere gönderilmiş mümtaz şahsiyetler ve ilahi elçilerdir. Bir insan ne kadar zeki ve ince anlayışlı olursa olsun, mahlûk ve sınırlı olan aklı ile hak ve hakikati tamamıyla bulamaz. Birçok ulvî hakikat, ancak resuller ve nebiler vesilesiyle bilinir.
Yaratılış âlemi için hiçbir yol ve gaye kabul etmeyen, insanın bu dünyaya hiçbir plan ve gaye olmaksızın geldiğini ve yok olmaya doğru ilerlediğini söyleyen materyalist dünya görüşlerinde Nübüvvet diye bir mesele yoktur. Bilim ve teknolojinin hakim olduğu günümüz dünyası, peygamberlerin yolundan gitmeyen kişi ve milletlerin çeşitli suçlarına ve sapkınlıklarına tanık olmaktadır. Böyle bir durum, insanın yanılmaz bir lidere olan ihtiyacını açıkça göstermektedir.
İnsanlığın peygamberlere ihtiyaç duyması dört başlık altında toplanabilir:
1- Dünya bir amaç için yaratılmıştır
İlâhi dünya görüşüne göre dünya bir amaç için yaratılmış ve insan kendisi için yaratılan bu alemin küçük bir parçasıdır. Bakara Suresi 29. ayet:” Yeryüzünde ne varsa tamamını sizin için yaratan, sonra göğe yönelerek onları, yedi gök olarak tamamlayıp düzene koyan O’dur ve O, her şeyi hakkıyla bilmektedir.”
Dünya onun hizmetine verilmiştir. Naziat Suresi 33. ayet: “Hepsi sizin ve hayvanlarınızın yararlanması için.”
Dolayısıyla başıboş bırakılamaz. Casiye Suresi 13. ayet: “Oysa bu dönüş sadece bir seslenmeye bakar.”
Örneğin bir okul için tüm olanaklar sağlanmış olsun sınıflar, laboratuvarlar, kütüphaneler, eğitim tesisleri vb. dahil olmak üzere eksiksiz donanıma sahip, sınıfta öğrencilerin de bulunduğu ancak öğretmenin bulunmadığı bir okul. Yada bir hastanede tam donanımlı ve ameliyata hazır bir ameliyathane düşünün, hasta da hazır ama cerrah yok. Böyle birşey anlamsız olurdu.
2- Varlık dünyasının hareketi
Bütün varlıklar kendi büyüme ve gelişme yollarında şüphe duymadan ilerlerler ve mükemmelliğe ulaşırlar. O halde insanoğlunun mükemmelliğe giden, hiçbir şüphenin ve dalgalanmanın olmadığı bir yolu da olmalıdır. Tek fark, insanoğlunun o yolu seçip seçmemeyi seçme yeteneğine sahip olmasıdır.
3- İlâhi lütûf
İnsanoğluna doğru yolu göstermek ve saadete erdirmek Allah’a mahsustur. İlâhi kitapler ve Peygamberler göndererek insanlara lütufta ve ihsanda bulunur. Allah Leyl suresi 12. ayetinde şöyle buyuruyor: “Doğru yolu göstermek bize aittir.” İnsanoğlunun hareket yolunda çeşitli yanlış yolların olduğunu şeytanın pusuda beklediğini, arzu ve içgüdülerin her insanı bir yöne çekip doğru yoldan saptırdığını bilen Allah nasıl olurda onu rehpersiz bırakabilir?
Allah Kur'an-ı Kerim'de peygamberlerin gönderilmesinin sebeplerinden birinin de insanlara hidayeti ve İtmam-ı Hüccet (delillerin tamamlanması) için olduğunu söyler. Tâhâ suresi, 134. ayeti: “Ey rabbimiz! Bize bir peygamber gönderseydin de, şu zillet ve rezillik başımıza gelmeden önce ona uymuş olsaydık.”
Ve Nisâ suresi, 165. ayeti: “Müjdeleyen ve uyaran peygamberler gönderdik ki, insanların peygamberlerden sonra Allah’a karşı tutunacak bir delilleri olmasın! Allah izzet ve hikmet sahibidir.”
4- İnsanın cahilliği
Şüphesiz insanın kendisi ve dünya hakkındaki bilgisi az, bilmedikleri ise çok fazladır. Bilinmeyeni azaltmak ve bilgisini artırmak için bir öğretmene ve rehbere ihtiyacı vardır.
İnsanoğlunun yavaş yavaş bir şeyler öğreneceği ve rehbere ihtiyaç duymayacağı söylenebilir, ancak şunu da belirtmek gerekir ki, insanın kendi kendine öğrendikleri azdır ve yeterli değildir.
Bakara suresinin 151. ayeti bize çok değerli bir gerçeği açıklamaktadır: “Nitekim aranızdan size bir peygamber gönderdik: O size âyetlerimizi okuyor, sizi arıtıp temizliyor, size kitabı ve hikmeti öğretiyor; yine size daha önce bilmediklerinizi öğretiyor.”
İnsanoğlu Berzah ve Kıyamet Günü’nü kendi bilgi ve düşücesiyle nasıl anlayabilir? Allah’ın peygamberlerinden rehberlik almadan onlar hakkında bilgi edinmek nasıl mümkün olabilir?
Muhsin Kıraati’nin İslami İnanç İlkeleri kitabından alıntıdır.
En çok konuşulan başlıklar 