به گزارش ایکنا؛ با اعلام رسمی توافق عادیسازی روابط امارات و رژیم صهیونیستی در پنجشنبه گذشته، این کشور پس از مصر و اردن به سومین کشور عربی تبدیل شد که روابط رسمی دیپلماتیک با این رژیم برقرار میکند. بنا بر آنچه در ابتدا اعلام شد، قرار است در ازای برقراری روابط دیپلماتیک با امارات، رژیم صهیونیستی از طرح الحاق بخشهای زیادی از کرانه باختری به سرزمینهای اشغالی چشمپوشی کند. اما واقعاً این ادعا چقدر صحت دارد و انگیزههای واقعی پشت پرده این توافق چیست؟
توجیه خیانت به حساب فلسطینیان
سیدحسن نصرالله، دبیرکل جنبش حزبالله لبنان در سخنرانی جمعه شب خود با اشاره به روابط دیرینه پشت پرده امارات و رژیم صهیونیستی گفت: «ما از اعلام این توافق شگفتزده نشدیم و این یک مسیر طبیعی بود».
پنجشنبه، 23 مرداد، شیخ محمد بن زاید در توئیتی اعلام کرد که در تماسی تلفنی با نتانیاهو و ترامپ به این توافق رسیدند که در ازای عادیسازی روابط با اسرائیل، الحاق کرانه باختری به سرزمینهای اشغالی از سوی این رژیم متوقف شود. اما ساعتی بعد نتانیاهو ضمن تمجید از این توافق که آن را سرآغاز عصر تازهای در روابط جهان عرب با این رژیم خواند، به صراحت اعلام کرد که وی تنها با امارات توافق کرده که این طرح مدتی به تأخیر بیفتد و همچنان روی میز است. نتانیاهو بیشرمانه افزود: «ما هرگز از حقوق خود درباره سرزمین خود کوتاه نمیآییم!».
اندیشکده آمریکایی آتلانتیک در تحلیلی با عنوان «چرا امارات با اسرائیل به توافق صلح رسید؟» به قلم «گریم وود» نوشت: عربستان سعودی رسماً در این توافقنامه عضو نیست، اما روابط آن با امارات چنان برادرانه است كه باید تصور كنیم كه مشتاقانه آن را تأیید كرده و امارات متحده عربی نماینده منافع عربستان در رابطه با اسرائیل خواهد بود.
نویسنده ادامه میدهد: هر فرد آشنا به عرصه سیاست عربستان میداند که کوشنر با محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان و محمد بن زاید، ولیعهد ابوظبی ارتباط مستقیم دارد و چنین رابطهای با هیچ یک از مقامات فلسطینی وجود ندارد. بنابر این تعجبی ندارد که در چنین توافقی به کلی فلسطینیان نادیده گرفته شوند و در عوض شاهزادههای میلیاردر این دو کشور طرف مذاکره قرار بگیرند.
خوشخدمتی به ترامپ و نتانیاهو
پایگاه خبری الجزیره در تحلیلی به قلم مروان بشاره این سؤال را مطرح کرده که چرا ابوظبی برای رسیدن به توافق با دولت نتانیاهو عجله داشته است؟ نویسنده در پاسخ به این سؤال مینویسد امارات متحده پس از سالها روابط غیررسمی با اسرائیل، سرانجام به یک توافق صلح رسمی با این رژیم دست یافت که تحت حمایت دولت ترامپ برقراری روابط سیاسی دو جانبه را به طور رسمی میسر میسازد.
به نظر نویسنده، این توافق بیش از هر کسی به موقعیت سیاسی نتانیاهو و ترامپ خدمت میکند. این اقدام، ائتلاف سیاسی نتانیاهو را تقویت میکند و اشغالگری اسرائیل را گسترش خواهد داد.
وی میافزاید: امارات برای ترامپ و نتانیاهو نردبانی را فراهم آورده که از طرح غیرمنطقی الحاق که با مخالفت گسترده جهانی روبهرو شده است، موقتاً کوتاه بیایند. با این حال، حتی در صورت توقف الحاق کرانه باختری، اشغالگری و شهرکسازیهای غیرقانونی این رژیم با کمک این توافق، تشدید خواهد شد.
نویسنده ادامه میدهد: امارات مدتهاست با روابط پنهانی خود با رژیم صهیونیستی چشم خود را بر روی مصائب فلسطینیان بسته است. به طور خلاصه فلسطین در این توافق، دغدغه اماراتیها نبوده و مسئله اصلی کمک به ترامپ و نتانیاهو است که اکنون یکی درگیر کمپین انتخاباتی و دیگری درگیر پرونده فساد خود است.
تقویت اشغالگری رژیم صهیونیستی
بشاره مینویسد: اسرائیل به بهرهکشی از امارات و احتمالاً دیگر دولتهای عربی در جهت گسترش اشغالگری و فشار بیشتر به مردم فلسطین تا زمان تسلیم کامل آنها ادامه میدهد. با وجود انکار امارات، این کشور به شعار «زمین در برابر صلح» اعراب که صلح با رژیم صهیونیستی را تنها در صورت عقبنشینی این رژیم از سرزمینهای اشغالی فلسطینی ممکن میداند، خیانت کرده و بدین ترتیب یکی از معدود موارد مورد توافق رهبران عرب را زیر پا گذاشته است.
وی ادامه میدهد: امارات مدعی است رهبران عرب از طریق دیپلماسی، دستاوردهای بیشتری خواهند داشت اما این یک باور غلط است. صلح دروغینی که مبتنی بر محاسبات خودخواهانه است و حقوق بشر و عدالت را نادیده میگیرد منجر به منازعه بیشتر خواهد شد و نه صلح واقعی. اسرائیل در تاریخ خود همواره از گشایشهای دیپلماتیک برای تقویت اشغالگری خود استفاده کرده است. همچنین نه تنها در ازای این توافق به اصطلاح تاریخی، چیزی عاید امارات نمیشود که در مقابل، رژیم صهیونیستی به یکی از بازارهای ثروتمند عربی دست پیدا میکند.
شباهت سیاستهای امارات و اسرائیل
بشاره مینویسد: سیاستهای حکومت امارات و رژیم صهیونیستی شباهتها و نقاط مشترک زیادی دارند. به لحاظ تاریخی، امارات هیچ گاه مانند دیگر کشورهای عربی از اسرائیل نفرت نداشته است. نویسنده الجزیره به نقش امارات در جنگ یمن و نیز لیبی اشاره میکند و آن را با خوی جنگطلبانه رژیم صهیونیستی هماهنگ میداند.
وی میافزاید: همچنین دشمنی امارات و عربستان با جنبشهای مردمی و آزادیخواه در جهان اسلام، سابقهای طولانی دارد و این امر نیز نزدیکی بیشتر این کشور با رژیم صهیونیستی را تسهیل کرده است. در نهایت، ائتلاف سهضلعی امارات، آمریکا و رژیم صهیونیستی قصد دارد مانع از نفوذ ترکیه در کشورهای منطقه شود و از سوی دیگر، قدرت منطقهای ایران را مهار کند.
توافقی برای افزایش تنش
به نظر نویسنده الجزیره، در صورت انتخاب مجدد ترامپ به ریاستجمهوری آمریکا، نه تنها صلح در خاورمیانه تقویت نخواهد شد بلکه بیثباتی و نزاع، سرتاسر این منطقه را فرا خواهد گرفت. کسانی که از این توافق استقبال کردهاند، به زودی درخواهند یافت که این اقدام، راه را برای منازعات بیشتر منطقهای یا بدتر از آن جنگ هموارتر خواهد کرد.
وی مینویسد: صلح واقعی زمانی به دست میآید که رژیم اشغالگر قدس از تمام سرزمینهای اشغالی عقبنشینی کند؛ از بلندپروازیهای خود دست بردارد و سلاحهای هستهای خود را کنار بگذارد و اجازه دهد فلسطینیها حق تعیین سرنوشت خود را داشته باشند.
ترجمه گزارش از محسن حدادی
انتهای پیام